Aby wykrywać niezgodności lub niedociągnięcia złączy spawanych stosuje się różne metody badań. W zależności od przeznaczenia i jakości danej konstrukcji obiera się konkretne metody lub jakąś ich kombinację. ta ostatnia składa się z kilku połączonych metod, najczęściej dwóch, co pozwala na dużo dokładniejsze stwierdzenie ubytków. Istnieje cały szereg czynników, które należy uwzględnić przed wyborem rodzaju badania, a do najważniejszych z nich należą: metoda spawania, rodzaj materiału i stan jego obróbki oraz typ złącza i jego wielkość.
Jeśli powierzchnia spawania jest w miarę gładka i czysta, możemy oprzeć się na badaniach nieniszczących magnetyczno proszkowych. Wymogiem tej metody jest to, aby poddawany badaniu metal był ferromagnetykiem, czyli aby dało się go namagnesować. Jest to konieczny zabieg, ponieważ środki wykrywające w inny sposób nie przylgną do powierzchni i badanie będzie niemożliwe. Dzięki temu sposobowi łatwo wykryć nieciągłości powierzchniowe i podpowierzchniowe, ale niezbędne jest rozmagnesowanie elementu po badaniu.
Inną popularną metodą jest test spawu badaniami nieniszczącymi ultradźwiękowymi. Aby ich dokonać, wymagany jest dostęp do miejsca badania z przynajmniej jednej, a najlepiej z dwóch stron. Jest to podyktowane koniecznością wprowadzenia fali ultradźwiękowej. Potrzebujemy do tego również w miarę płaskiej powierzchni (chropowata może utrudnić, a nawet uniemożliwić badanie). Jest to jednak najlepszy sposób wykrywania wewnętrznych nieciągłości.
